De meesten van ons hebben geen training in hoe ze met falen om moeten gaan. Dat wat onbekend is voelt daarom bedreigend. Als je falen opzoekt in het woordenboek is dit ongeveer de betekenis: “zijn/haar beoogde doel niet behalen”. Hoe bedreigend is dat? Niet echt. Toch? Ja, dat is eigenlijk alles wat het is, maar voor ons mensen is het zo emotioneel beladen.

Voor ons gaat falen niet over een niet behaald doel, een relatie die niet bleek te werken of een niet goed uitgevoerde opdracht. Nee, wij worden de mislukking. Er mankeert iets aan ons. We voelen ons niet goed genoeg. Daarmee komt ook de angst hoe anderen ons zien. Er is maar één ding erger dan: “ik heb gefaald” en dat is: “ik ben een mislukkeling”.Ik “ben” maakt dat het over ons “zijn” gaat en niet over wat we niet goed gedaan hebben. Dat maakt dat we geen risico’s durven te nemen, niet durven te focussen om de dingen te doen zoals ze goed voelen en niet durven om iets helemaal niet te doen.

Jaren geleden werkte ik in loondienst. Wat ik eigenlijk heel graag wilde was om voor mezelf te beginnen, maar dat deed ik niet. Simpelweg omdat ik het niet durfde. Ik was bang om te falen. Wat als er geen cliënten zouden komen? Bang om ZZP-er te zijn. Niemand in mijn familie is ondernemer; we waren toch ook van mijn inkomen afhankelijk. Eigenlijk was ik bang dat ik niet goed genoeg was. Ik werd uiteindelijk een handje geholpen door het begin van de financiële crisis; het bedrijf waar ik voor werkte ging failliet. In eerste instantie ging ik solliciteren als een bezetene en had het ene sollicitatiegesprek na het andere. Bij iedere sollicitatie voelde ik dat het eigenlijk niet was wat ik wilde.

Om los te komen van de angst om te falen moeten we ons falen omarmen. We moeten het zien als een verrijkend leerproces en vertrouwen, dat elk falen leidt tot een doorbraak en tot nieuwe manieren om te handelen. De angst om te falen loslaten geeft een enorme vrijheid en daarin ligt juist kracht.

Uiteindelijk besloot ik mijn angst in de ogen te kijken en de stap te wagen. Stap voor stap; de praktijk aan huis, voor de yogalessen huurde ik zaaltjes om de kosten zo laag mogelijk te houden en het risico te beperken. Maar wat heb ik veel fouten gemaakt als startende ondernemer! Dure advertenties waar niemand op reageerde, veel te goedkope sessies zodat het me geld kostte in plaats van opleverde, BTW verkeerd (ten nadele van mezelf haha) afgedragen. Zo bang zijn dat cliënten niet zouden komen dat ik ze op zondag liet komen als hen dat beter uitkwam, waardoor we geen gezinstijd meer hadden en ga zo maar door. Het waren heftige jaren waarin ook ons gezin soms heftig onder druk kwam te staan.

Het is onmogelijk om te groeien zonder rommel te maken. Als je jezelf kwetsbaar opstelt zal je absoluut moeilijke momenten hebben. Er zit natuurlijk geen risico in je verstoppen en het op safe te spelen, maar er is dan ook geen levenskracht.

Uiteindelijk heb ik en gelukkig ook ons gezin 😉 het overleefd. Door iedere keer weer naar de fouten en mijn falen te kijken en daardoor weliswaar te balen maar ook door te lachen en vooral door te leren. Ja, er waren en zijn nog steeds wel eens momenten dat ik dit falen iets over mijn “zijn” liet of laat zeggen. Ik ben geen goede ondernemer/therapeut/docent, maar dan hoor ik een innerlijke alarmbel; HO, ik heb alleen maar een fout gemaakt! Hoe kan ik het volgende keer anders doen?

Ondertussen ben ik heel erg blij dat ik de stap gemaakt heb. Sinds vier jaar heb ik een prachtige eigen praktijkruimte op fietsafstand en kan privé en zakelijk makkelijker gescheiden blijven. Nee, het leven als ZZP-er gaat niet over rozen en daagt me dagelijks uit. Het daagt me uit om keuzes te maken voor mezelf. Ik moet leren leven met een stukje onzekerheid waar het gaat om mijn inkomen. Het is veel uren werk voor relatief weinig geld, geen verzekeringen, geen pensioen en niemand om op terug te vallen als je ziek bent. Maar meer dan dat nog, het daagt me elke dag uit om te dealen met mijn angst om te falen. Maar wat het me oplevert is dat ik ook iedere dag de levenskracht in mijn lijf en hoofd voel. Ik kan mijn werk nu doen op een manier waar ik volledig achtersta. Ik geniet van mijn werk, iedere sessie en iedere Yoga les opnieuw. De administratie blijf ik echter vreselijk vinden 🙁  haha…. maar het is het zeker waard.

Nu maakte ik een redelijke drastische keuze. Maar in je kracht staan is ook verantwoording nemen voor hoe je je opstelt in je huidige situatie. Je hoeft niet per se je baan op te zeggen, want je kunt zeggen: “mijn baan is een nachtmerrie en levert een berg stress op”. Maar je kunt bijvoorbeeld ook zeggen: “ik ben gefrustreerd door mijn relatie met mijn baas. Ik voel me niet gehoord.” Dit is nl. wat er echt aan de hand is; dit is concreet. Je kunt dan nieuwe mogelijkheden creëren om te communiceren, over jezelf nadenken en jezelf versterken voor nu en in de toekomst in plaats van je hulpeloos en machteloos te voelen.

Bij dit thema  heb ik Yogahouding De Zijwaartse Plank (Vasisthasana) gekozen zie het filmpje hieronder. De zijwaartse plank laat je je eigen kracht goed voelen en laat je misschien wel omkukelen, maar lach en probeer het gewoon opnieuw! Zoals David Swenson (Amerikaanse Yoga docent) ooit zei: ”Falling down is so underrated!” Fysiek versterkt de zijwaartse plank je polsen, armen, buik en beenspieren. In het filmpje zie je 3 opties, kies degene die bij jou past.

Maak fouten, lach, huil, stamp met je voeten en begin opnieuw!

Annemarie